آیا رژیم جمهموری اسلامی از مجاهدین خلق واهمه دارد؟
اینجا خانه خودتان است، خیلی خیلی خوش آمدید!
سلام ، قدمتان سر چشم! خوش آمدید به وب خانه ام، نظری دارید، با جان دل آماده شنیدنم، همیشه سفره دلم باز است، چناچه میل دارید کمی هم از چاشنی عشق به ایران ما هم تناول بفرمایید. همه امان نمک گیر ایران هستیم. باید بسازیمش ، نان و نفتش باید بین مردم تقسیم شود. یک دست هم صدا ندارد...
فریاد آزادی برای ایرانم!
آزادی یعنی همه چیز، یعنی عشق، یعنی موج دریا و یا پرواز پرنده گان، یعنی پرستو، چلچله، قمری و کبوتر... ترنم آوای تار و سنتور و اصوات خوش و دل انگیز که سینه آسمان را می شکافت، می رود که توی فضای بیکران رها شود ، همان صدایی که هرگز " گم نخواهد شد" ؛ یعنی رفاقت بی آنکه مجبور باشیم کمونیست شویم . یا خواهر و برادر، بی آنکه مسلمان باشیم و یا حتی اینکه" خواهر و برادر" بی دین باشیم، یا که اصلا نباشیم. بیائیم صدای هم باشیم، یکی شویم، دست تو دست هم، ایران را از دست اهریمن، شیاطین، خبائث نجات دهیم. ایران مال همه است به غیر از آنها که ایران را دوست ندارند؛ خواه ایرانی باشد ، خواه اجنبی و غیر ایرانی؛ خواه روشنفکر باشد، خواه نباشد.ایران وطن ماست، خانه ماست، خانه دوست و رفیق و همسایه ها خوب و بد؛ فامیل دور و نزدیک؛ چه خوب و چه بد. هزارها خاطره خوب و بدش به یک دنیا میارزد..بیائیم فریاد کنیم برای ایران عزیزمان؛ آزادی را که حق همه امان هست را طلب کنیم. نگذاریم بیش از این هویت و شخصیت و انسانیت امان را لگدمال کنند. آستین را بالا بزنیم دگر درنگ جایز نیست، سی سال علاوه بر دو هزار پانصد سال قدمت تاریخی امان بر ما آنچه را که نباید بگذرد ، گذشت. و شاید این سی سال اخیر به اندازه همه قدمت تاریخ ایران در حق مان ظلم شد. پس همه با هم فریاد کنیم آزادی..شرافت.. آزادی ..شرافت آزادی...
http://www.aftabkaran.com/images/vajebi.jpg
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر